Iedereen maakt het vroeger of later mee dat een verhuizing naar een verzorgings- of verpleeghuis noodzakelijk is. Dat kan de verhuizing zijn van een ouder die niet langer zelfstandig wil of kan wonen of diens zelfstandigheid om gezondheidsredenen moet opgeven, of een eigen vertrek naar een verzorgings- of verpleeghuis zijn.
Voor veel mensen is een dergelijke verhuizing een grote stap. Zelfverkozen of noodzakelijk: de verhuizing naar een verzorgings- of verpleeghuis luidt een nieuwe fase in iemands leven in. Vaak wordt deze voorafgegaan door de constatering dat ouderdom het voeren van een eigen huishouding niet meer mogelijk maakt. Wanneer de opname in een tehuis ingegeven wordt door ziekte, is dat gegeven alleen al een situatie die in veel gevallen zorgt voor het nodige leed en verdriet. Wat de aanleiding ook is: het vertrek uit de oude woning, het opgeven van de eigen zelfstandigheid en het achterlaten van herinneringen is voor veel mensen te vergelijken met een rouwproces.
Tastbare en ontastbare herinneringen
Bijna niemand heeft de gewoonte jaarlijks te verhuizen. Dat betekent dat de huidige woning een verzamelplaats is van allerlei herinneringen, zowel in een tastbare- als een ontastbare vorm. Waar ontastbare herinneringen eenvoudig meeverhuisd kunnen worden, geldt dat vaak niet voor aankopen en souvenirs die een tastbare vorm hebben. De verhuizing naar een verzorgings- of verpleeghuis betekent het vertrek naar een omgeving waar de eigen woonruimte veelal uit één kamer bestaat. Alleen al om praktische redenen kan lang niet alles dat in de loop der jaren verzameld en aangeschaft is mee en er moeten dus keuzes gemaakt worden. Die keuze kan eruit bestaan dat alleen persoonlijke bezittingen, foto’s, een schilderij en een dierbaar souvenir meegenomen worden of – afhankelijk van de nieuwe woonruimte – ook het verhuizen van wat meubilair betekenen. Hoe dan ook zal duidelijk zijn dat lang niet alles naar de nieuwe omgeving mee kan. En zelfs als er kinderen zijn die nog wat spullen mee willen nemen, is de kans groot dat er nog vele zaken achter moeten blijven. Dat afscheid, het wennen aan de nieuwe omgeving en de eventuele ziekte die aanleiding was voor de verhuizing, brengen ongetwijfeld de nodige emoties met zich mee. Het is belangrijk dat zowel degene die verhuist als diens naasten de aandacht vooral richten op dat emotionele proces. De zorg voor de en de eventuele verhuizing van wat meubelstukken kan immers veel beter en makkelijker aan een professional uitbesteed worden!